Σε ευχαριστούμε για όλα, Θόδωρε

Την ώρα που όλοι αμπελοφιλοσοφούσαν για την προοπτική της ομάδας βλέποντας ένα φάκελο αδειανό και χρεωμένο, την ώρα που όλοι στοιχημάτιζαν μόνο για την κατηγορία που θα αγωνιζόμασταν, την ώρα που οι εχθροί μας μιλούσαν χαιρέκακα για έναν ξοφλημένο σύλλογο, εσύ έλεγες το μεγάλο ΝΑΙ. Στο προσκλητήριο της απόγνωσης δήλωσες «παρών» αναλαμβάνοντας την πιο καυτή πατάτα της ασπρόμαυρης ιστορίας.

Σήκωσες τα μανίκια, εργάστηκες σκληρά και δενδροφύτευσες, παρέα με την στρατιά των τρελαμένων, κάθε τ.μ. του καρβουνιασμένου ΠΑΟΚτσήδικου δάσους. Δεν άφησες αποκαΐδι ασκούπιστο. Μετά από 2,5 χρόνια, πια, αφήνεις πίσω σου ένα νεαρό, πλην όμως, ολόφρεσκο και ακμάζον δάσος που το μόνο που χρειάζεται, από δω και πέρα, είναι να συνεχίσουμε φιλότιμα και συνετά να το ποτίζουμε χωρίς τσιγάρο στο στόμα και, χρόνο με το χρόνο, θα ψηλώνει όλο και πιο πολύ αφήνοντας ανοιχτή πύλη μόνο για το φως του ηλίου.

Διέγραψες σχεδόν όλα τα ιδιωτικά χρέη προς τρίτους, ολοκλήρωσες την πρώτη φάση του αθλητικού κέντρου. Εφτιαξες μία ομάδα υψηλής ποιότητας με παίκτες αστέρες διεθνούς ακτινοβολίας και έφερες έναν ικανό και εργάτη προπονητή. Μας ανάγκασες να σταματήσουμε στα 21.100 διαρκείας αφήνοντας πολλούς από μας παραπονεμένους. Δημιούργησες μία πολύτιμη μαγιά από 10.000 μικρομετόχους. Απελευθέρωσες τις καταπατημένες από τα χρόνια της ντροπής ΠΑΟΚτσήδικες δυνάμεις και ξανατοποθέτησες τον σύλλογο στην κορυφή του ποδοσφαιρικού μας χάρτη.

Ο κόσμος σε λάτρεψε και θα συνεχίσει να σε λατρεύει γιατί έδωσες νόημα και περιεχόμενο στο διαχρονικό σύνθημα «ο Π.Α.Ο.Κ. πάνω απ΄όλα».

Πιστεύω απόλυτα στην ανακοίνωσή σου ότι ήθελες να μείνεις αλλά προσωπικοί λόγοι, πάνω από εσένα, σε υποχρέωσαν σε αποχώρηση. Σιγά μην πιστέψω τις δημοσιογραφικές αστειότητες ότι τάχα σε έδιωξαν 30 αλητήριοι στη Σουρωτή ή ένα πανό 5-6 ανεύθυνων στην Ολλανδία ή η αμφισβήτηση κάποιων επιλογών σου από μερίδα του κόσμου, που ήξερες πολύ καλά ότι και εκείνοι σε λάτρευαν και σε στήριζαν έστω και γκρινιάζοντας. Το συμβόλαιο που είχαμε υπογράψει ήταν πολύ πιο ισχυρό από όλα αυτά.

Είμαι, επίσης, σίγουρος ότι πριν φύγεις το συζήτησες με όλους τους στενούς σου συνεργάτες και ιδιαίτερα με τον Ζήση στον οποίο ουσιαστικά παρέδωσες το δαχτυλίδι να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό και ένταση να υλοποιεί μαζί μας τον στόχο της ΠΑΟΚτσήδικης αναγέννησης.

Ταυτόχρονα, είμαι πεπεισμένος ότι όταν θα σε ξαναχρειαστεί η ασπρόμαυρη κοινότητα θα είσαι και πάλι εκεί, αυθόρμητος και ανιδιοτελής, στην πρώτη γραμμή της μάχης, αληθινός αρχηγός, όπως μας είχες πάντα συνηθίσει και στο διοικητικό γραφείο και στο τερέν.

Σε ευχαριστούμε για όλα, Θόδωρε, και ευχόμαστε από τα βάθη της καρδιάς μας να εκλείψουν σύντομα οι λόγοι που σε πήραν από κοντά μας, ώστε να ξαναγυρίσεις ακόμα πιο ζεστός στο φυσικό σου χώρο, εκείνον που αγάπησες και σε αγάπησε.