Απρόσμενο ρεζιλίκι ...

Είναι αλήθεια πως κανείς δεν περίμενε αυτή την εξέλιξη, στο πιο σημαντικό μέχρι τώρα παιχνίδι του πρωταθλήματος. Και όταν λέμε κανείς, εννοούμε και την αντίπαλη ομάδα. Εννοούμε και τη διοργανώτρια αρχή. Τους εννοούμε όλους.

Θα ξεκινήσω από δύο τομείς που θεωρώ πως χρήζουν σχολιασμού, πριν… εντρυφήσουμε στα χθεσινά κατορθώματα του ΠΑΟΚ.

Πρώτον, η πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα διαιτησία. Σε όλα τα μέχρι σήμερα ματς ΟΣΦΠ ΠΑΟΚ είχε την τιμητική της. Έτσι και σήμερα. Σε καμία των περιπτώσεων, λοιπόν, δεν θεωρώ πως ο διαιτητής διαμόρφωσε το αποτέλεσμα στο Φάληρο. Η νίκη του ΟΣΦΠ ήταν καθαρή και δίκαιη. Το γεγονός αυτό όμως δεν μπορεί να αποκρύψει πως, ο ρέφερι σε όλο το πρώτο μέρος (κι όχι μόνο) σφύριζε κατά κύριο λόγο ανύπαρκτα φάουλ υπέρ των κόκκινων. Μπορεί ο Δικέφαλος με την απόδοσή του να έδωσε άλλοθι σε πολλούς, αλλά ας μη βιάζονται κάποιοι να πουν πως «όταν τρως 4 δεν μιλάς για διαιτησία». Όχι κύριοι. Έχει κουράσει η ξεφτίλα στην Ελλάδα να θεωρούμε κακή μόνο τη διαιτησία που διαμόρφωσε αποτέλεσμα. Εκείνη είναι εγκληματική διαιτησία. Η χθεσινή ήταν κακή και ύποπτη. Καθώς όμως δεν επηρέασε παραπάνω, την αφήνουμε πίσω.

Δεύτερον, ο ΟΣΦΠ έχει κάθε λόγο να κατουρηθεί απ τη χαρά του, μετά το 4-0. Κι αυτό γιατί, ΣΕ ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν ήταν και δεν είναι τόσο καλή ομάδα. Για την ακρίβεια, ήταν ο πιο φοβισμένος Ολυμπιακός που έχω δει προσωπικά εδώ και δεκαετίες πλέον. Ήταν προκλητικά φοβική η προσέγγιση του αγώνα από μέρους των ερυθρόλευκων. Στην απάντηση δε, πως «έτσι παίζει φέτος ο Ολυμπιακός» θα προσθέσω πως παίζει έτσι γιατί όπως λέγαμε χθες, φτιάχτηκε μπας και πάρει αποτελέσματα στην Ευρώπη. Και καλά κάνει δηλαδή, γιατί του βγαίνει θετικά. Από εκεί και πέρα όμως, η αναμονή στο μισό γήπεδο, και οι γιόμες στον ένα εξτρέμ που έχουν, ΔΕΝ είναι ολοκληρωτική εμφάνιση, ισοπέδωση του αντιπάλου κλπ. Είναι απλή εκμετάλλευση των κενών χώρων. Και πάλι εδώ, θα τονίσω πως αν ο ΠΑΟΚ ήταν ΤΟΣΟ βλάκας ώστε να δεχθεί τέσσερα γκολ από μια ομάδα που στήθηκε στο μισό γήπεδο, δεν σημαίνει πως ο ΟΣΦΠ έχει ΤΟΣΟ καλή ομάδα, που να θεωρείται «άπιαστη».

Αφού τελειώσαμε με αυτά τα δύο στοιχεία, μπορούμε με την άνεσή μας να ασχοληθούμε με τη βλακωδέστερη και νωθρότερη εμφάνιση του ΠΑΟΚ που έχουμε δει εδώ και πολλά χρόνια στο Καραϊσκάκη και όχι μόνο.

Το παιχνίδι σε όλη του την κανονική διάρκεια (μέχρι το δεύτερο γκολ δηλαδή) είχε μια συγκεκριμένη μορφή : Τον ΟΣΦΠ να περιμένει στο μισό γήπεδο, παίζοντας μετριότατες αντεπιθέσεις χωρίς ιδιαίτερο πλάνο αλλά ούτε και υπερκαλύψεις και τον ΠΑΟΚ να τσιμπάει στο κόλπο και, χωρίς να έχει ούτε τις δυνάμεις ούτε τη δυνατότητα, να παίρνει πολλά μέτρα στο γήπεδο, χωρίς καν να προσπαθεί να επιτεθεί, πουλώντας δεκάδες φορές τη μπάλα χωρίς ιδιαίτερο λόγο ή κόπο, και δείχνοντας πόσο μεγάλα κενά έχει στην παραγωγή φάσεων αλλά και πόσα κενά έχει το ρόστερ του σε καίριες θέσεις.

Αν θέλουμε να καταλήξουμε σε κάποια έστω αρχικά συμπεράσματα, θα πρέπει να προχωρήσουμε σε ενός είδους ταξινόμηση των ευθυνών και των προβλημάτων που παρατηρήσαμε χθες.

Κατ αρχάς, θεωρώ πως οι ευθύνες μοιράζονται τόσο στους παίκτες όσο και στον προπονητή, HuubStevens.

Α) Από τη μία, ο κόουτς έκανε θαρρώ δύο τραγικά λάθη. Επέλεξε και επέμεινε στον Λίνο, ο οποίος πάλευε μόνος του με τον μοναδικό παίκτη των αντιπάλων που απειλούσε. Όταν μάλιστα ξέρουμε πως ο Λίνο είναι ακατάλληλος γι αυτή τη δουλειά, φτάνουμε να αναρωτιόμαστε ΓΙΑΤΙ ο Τζαβέλας αφέθηκε εκτός αποστολής. Το δεύτερο λάθος του Stevensήταν νομίζω η επιλογή να αφήσει (ή να πιέσει) την ομάδα να ανέβει τόσο ψηλά στο γήπεδο, ενώ γνωρίζει πως δεν υπάρχει η δυνατότητα για γρήγορες επιστροφές, δεν υπάρχει πνευμόνι. Παράλληλα, η εμφανής τάση του ΟΣΦΠ να δώσει τόσα μέτρα στον ΠΑΟΚ, θα έπρεπε να προβληματίσει τον Ολλανδό τεχνικό, που με αφέλεια έμεινε στην αρχική σκέψη χωρίς ουδεμία παραλλαγή, όταν παρατήρησε πως ο ΠΑΟΚ όχι μόνο αδυνατεί να παράγει φάσεις στα αντίπαλα καρέ, αλλά όσο περνούσε ο χρόνος δεχόταν και περισσότερες αντεπιθέσεις από συγκεκριμένη δίοδο!

Είναι εύκολο να λέμε πως είναι βλάκας, αρπάχτρας, συνταξιούχος και άλλα τινά. Άλλωστε, τα έχουμε ξαναπεί κατά κόρον (όχι τόσο παλιά), με έναν άλλο κόουτς που και πάλι ήταν «λίγος» και «looser». Το δύσκολο είναι να αποδεχθούμε πως ο Στέφενς έχει μια συγκεκριμένη νοοτροπία την οποία ουδέποτε έκρυψε.

Ποια είναι αυτή; Μα, πως θα κατεβαίνει πάντα για τη νίκη, με επιθετικούς προσανατολισμούς, μέχρι να μάθει η ομάδα του να υλοποιεί αυτό το πλάνο.

Επιπλέον, θα πρέπει να θυμόμαστε πως αυτοί οι… μεγάλοι προπονητές, συχνά έχουν το κουσούρι να απαιτούν να έρθει η ομάδα στα μέτρα τους, παρά το αντίστροφο. Επομένως, δεν θα με συγκλόνιζε η πιθανότητα να μην τον νοιάζει ιδιαίτερα αν ο ΠΑΟΚ χθες έφαγε 2, 4, 50 γκολ, αφού το μυαλό του το έχει στο πως θα αλλάξει το… μισό ρόστερ ώστε να παίξει όπως του αρέσει και όχι όπως θα έπρεπε χθες.

Σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη νεύρου από τον Huub, δεν πέρασε απαρατήρητη. Αυτό μπορεί να σημαίνει είτε πως περίμενε την ήττα ούτως ή άλλως, είτε πως ήθελε να φανερώσει ότι η ομάδα έχει ελλείψεις και προβλήματα. Γιατί, συμπαθάτε με αλλά δεν αποδέχομαι τη δήλωση που έκανε μετά το ματς, πως «ψάχνω απαντήσεις για το τι έφταιξε». Όλη η Ελλάδα είδε τι έφταιξε…

Β) Το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης όμως, το ρίχνω στους παίκτες. Διότι κύριοι, όσο στραβά κι ανάποδα αν έστησε ο Στέφενς την ομάδα, όσο κι αν επέμεινε να αφήνει μόνο του το Λίνο, τα μεγαλύτερα εγκλήματα έγιναν από τα… χαϊδεμένα μας. Γιατί, ο ΟΣΦΠ πράγματι έδωσε τόσα πολλά μέτρα και μπάλες στον ΠΑΟΚ, που ακόμα απορώ πως είναι δυνατόν να μη δημιουργήσαμε ούτε ΜΙΑ φάση της προκοπής. Ιδιαίτερα στο πρώτο μέρος ο ΠΑΟΚ είχε δεκάδες ευκαιρίες να βγει μπροστά με αξιώσεις, χωρίς ουσιαστικά κανείς να τον πιέζει.

Θα λέγαμε μάλιστα πως ήταν το πιο άνευρο και ανούσιο ματς Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ που έγινε ποτέ. Σε ένα γήπεδο «Εκκλησία», χωρίς πολλά τάκλιν, με το κέντρο του αντίπαλου ανύπαρκτο. Κι όμως οι ασπρόμαυροι έπαιζαν σα χεσμένοι ενώ είχαν υπεροχή στα χαφ (νευραλγικό σημείο για την ηρεμία στο παιχνίδι), ενώ είχαν ελευθερία κινήσεων και όλο το χρόνο στη διάθεσή τους. Κι όμως, είδαμε άπειρα λάθη ακόμα και σε αστείες μεταβιβάσεις. Είδαμε και πάλι την πλήρη ανικανότητα ορισμένων να αναλάβουν στοιχειώδεις ευθύνες της θέσης στην οποία αγωνίζονται.

Όταν λοιπόν σε ένα από τα λίγα κρίσιμα, προγραμματισμένα και αναμενόμενα ντέρμπι, εμφανίζεται η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών λες και έχει καπνίσει φρέσκο.. «πράμα», τότε καταλαβαίνουμε ότι η λέξη «προσωπικότητα» είναι άγνωστη στον ΠΑΟΚ της… Εθνικής Ελλάδος.

Συμπερασματικά, θα λέγαμε πως σε ένα από τα πιο άνευρα ντέρμπι που έγιναν ποτέ, ο ΠΑΟΚ κατάφερε να ξεφτιλιστεί πλήρως, χωρίς ΚΑΝ να αιφνιδιαστεί. Ενώ το ματς ήταν στα μέτρα του, ενώ ο αντίπαλος είχε ξεκάθαρα φοβική προσέγγιση στο ματς, ο ΠΑΟΚ κατάφερε να δεχθεί τέσσερα γκολ από ΕΝΑΝ παίκτη του αντιπάλου. Τον Κάμπελ. Ο οποίος μάλιστα ήταν ουσιαστικά ο μόνος ανάμεσα σε 22 ασπρόμαυρους και ερυθρόλευκους που έπαιξε σοβαρά, ως παίκτης πρωταθλητισμού!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μετά το 2-0 εντύπωση προκάλεσε η ολοκληρωτική εξαφάνιση του ΠΑΟΚ, που απλά περίμενε την ώρα να περάσει. Ταυτόχρονα, τα γελάκια, οι γκριμάτσες και η έλλειψη πάθους από πολύ νωρίς έκαναν την εμφάνισή τους, κάνοντας μας να αναρωτιόμαστε αν ο ΠΑΟΚ πήγε όντως για τη νίκη…

Σε κάθε περίπτωση, έγιναν εμφανείς ΚΑΙ οι τάσεις του Στέφενς ΚΑΙ τα κενά στο ρόστερ του ΠΑΟΚ ΚΑΙ η έλλειψη προσωπικότητας αλλά ΚΑΙ το γεγονός πως ο Δικέφαλος βρίσκεται ακόμη ένα (όχι δέκα όπως επιμένουν μερικοί) βήμα πίσω σε σχέση με τον ΟΣΦΠ.

Η υπόθεση τίτλος μπορεί και να έχει κριθεί, μπορεί και όχι. Τα πάντα θα εξαρτηθούν από την έκβαση της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου (όχι μόνο στο στρατόπεδο του ΠΑΟΚ). Μέχρι τότε, οι ευθύνες είναι πολλές και οφείλουν όλοι να τις αναλάβουν…

Τις επόμενες ημέρες θα καταθέσω τις απόψεις μου τόσο για τον μεταγραφικό σχεδιασμό και τα όσα αυτός έχει αποδώσει μέχρι σήμερα, αλλά και για τις αλλαγές που νομίζω πως χρειάζεται η ομάδα το χειμώνα.

Βαθμός αγώνα : 0/10

Κριτική παικτών

Χακόμπο:  Ο Ισπανός πορτιέρο φέρει ευθύνη σε πολλά γκολ των αντιπάλων. Στο πρώτο τέρμα δεν κλείνει καλά τη γωνία του (παρότι είναι αλήθεια πως αιφνιδιάζεται), στο δεύτερο επίσης κινείται αργά, ενώ στο τέταρτο κάνει το… χορευτικό του αιώνα, σε μια φάση που κανείς δεν κατάλαβε τι ήθελε να κάνει. Τον σώζει το γεγονός πως η άμυνα ήταν ανύπαρκτη, μα κυρίως το γεγονός πως ήταν ο μόνος που μίλησε για ντροπή και ανέλαβε την ευθύνη. Τζάμπα νεύρα πάλι… Βαθμός : 2/10

Σκόνδρας: Σχετικά καλό ματς, μα κακώς εκθειάζεται τόσο πολύ. Η πλευρά του δέχθηκε πίεση μονάχα μετά το 75’, όταν και δημιουργήθηκε με ευκολία ρήγμα. Επιθετικά δεν προσέφερε τίποτα το ιδιαίτερο. Συνεπώς, μέτρια πράγματα. Βαθμός  : 3/10

Κατσουράνης: Πλήρης και απόλυτη απογοήτευση. Περίμενα κορυφαίο παιχνίδι, είδα το ακριβώς αντίθετο. Μηδαμινή επιθετική συνεισφορά, μα κυρίως ανύπαρκτη αμυντική παρουσία. Τεράστια ευθύνη στο πρώτο γκολ, μηδενικές αντιδράσεις, τσαγανό ανύπαρκτο, ηλίθια γελάκια στο ημίχρονο. Βαθμός : 0/10

Κατσικάς: Καλύτερος από τον Κατσουράνη, μα και πάλι χεσμένος ως εκεί που δεν πάει. Παρότι ήταν από τους διασωθέντες, η έλλειψη κουράγιου στο τέταρτο γκολ, όπου και του παίρνει τη μπάλα ένας πεσμένος (!!!) αντίπαλος, τα δείχνει όλα. Βαθμός : 3/10

Λίνο: Ναι, ναι ξέρω. Σημαία, φίλος, καλό παιδί, καλές  σέντρες. Έχω από καιρό δηλώσει κουρασμένος από την παρουσία του. Κουδούνι τον έκανε ο Κάμπελ, χωρίς να παίζει ρόλο η ταχύτητα των δύο παικτών. Το μόνο (σοβαρό) ελαφρυντικό, είναι πως δεν είχε κάλυψη από ΚΑΝΕΝΑΝ συμπαίκτη του. Επιθετικά λίγα πράγματα. Βαθμός: 2/10

Τζιόλης: Από τους λίγους διασωθέντες. Ξέρω πολύ καλά πως είναι ο… εκλεκτός της κερκίδας για το κράξιμο και πράγματι δεν έδωσε πολλά στην επίθεση μα είχε σωστές μεταβιβάσεις, πολλές επεμβάσεις και ήταν από τους κύριους αποδέκτες της διαιτητικής αηδίας, καθώς χρεώθηκε με πολλά ανύπαρκτα φάουλ και δέχθηκε ανύπαρκτη κάρτα. Βαθμός : 5/10

Λάζαρ: Από τους χειρότερους της ομάδας. Ναι, οκ, έτρεχε και κάλυπτε. Φοβερό. Το γεγονός ότι από το πρώτο δεκάλεπτο πουλούσε σχεδόν κάθε μπαλιά, δεν παίζει ρόλο; Το γεγονός πως δεν δημιούργησε τίποτα απολύτως στην επίθεση, περνά απαρατήρητο; Αλήθεια, τι προσφέρει στον αγωνιστικό χώρο εδώ και μήνες; Βαθμός : 0/10

Λούκας: Παγκίτης. Απλά πράγματα. Καλά τα τσαλίμια και τα λοιπά, μα ο παίκτης ήταν απλά ανίκανος να προσφέρει. Φοβισμένος, λίγος και μονόπλευρος. Με βάση τα όσα έχει δείξει ως τώρα, είναι απλά παγκίτης. Όχι για διωγμό.  Καλός για ορισμένες στιγμές, μα ακατάλληλος για πρωταθλητισμό. Ενδεικτικό της ψυχολογίας του το δήθεν «σφύριγμα» που άκουσε και σταμάτησε μια φάση με καλές προϋποθέσεις. Σφυρίγματα ακούγονται χιλιάδες σε κάθε ματς. Πρώτη φορά βλέπουμε τέτοια αντίδραση. Βαθμός  : 0/10

Στοχ: Ντεφορμέ; Μπλαζέ; Κουρασμένος; Άμυαλος; Δεν γνωρίζω αν ισχύει κάτι από αυτά. Στην ομάδα πάντως, κάνει κακό εδώ και δύο μήνες. Ελπίζω η καθυστέρηση στα αποδυτήρια μετά την αντικατάσταση, να μην είναι ένδειξη νεύρων, γιατί και η υπομονή έχει όρια… Βαθμός : 0/10

Σάλπι: Όταν παίζεις ποδόσφαιρο περασμένης δεκαετίας κι αυτό με τόσο μέτριο τρόπο, πώς να γίνεις απειλητικός;  Πιθανώς κακώς έπαιζε ως φορ, αφού πλέον δεν μπορεί να προσφέρει εκεί. Δεν θα σχολιάσω καν τα … διαστημικά κοντρόλ του (στα οποία χρειάζεται νεκρή ζώνη 7 μέτρων για να μη χάσει τη μπάλα). Μηδέν έκρηξη, μηδέν δυνατότητες, μηδέν γενικά. Βαθμός : 0/10

Κλάους: Έχει συγκεκριμένες οδηγίες να βγαίνει από την περιοχή, να υποδέχεται και να μοιράζει. Το στοιχείο αυτό τον έχει εκμηδενίσει ως φορ. Δεν απείλησε ουσιαστικά καθόλου, δεν φάνηκε και έπεσε κι άλλο ψυχολογικά. Βαθμός : 1/10

Ολίσε: Ορθά επιλέχθηκε για να μπει στο παιχνίδι. Προσπάθησε όσο μπορούσε, κάλυψε αμυντικά, έτρεξε σε διάφορα μήκη και πλάτη του γηπέδου, χωρίς να δώσει όμως το κάτι παραπάνω. Θετική εμφάνιση πάντως, για τα δεδομένα του. Βαθμός : 5/10

Βούκιτς: Φάνηκε να μπαίνει ορεξάτος, μα καθώς το ματς είχε κριθεί, δεν έκανε τίποτα το ιδιαίτερο. Κανονικά δεν θα έπρεπε καν να βαθμολογηθεί. Βαθμός : 3/10

Νίνης: Σε ένα ματς που συζητήθηκε η απουσία του από το αρχικό σχήμα, εν τέλει μπήκε όταν όλα είχαν κριθεί. Προσπάθησε να δώσει μια πνοή μεσοεπιθετικά, μα χωρίς αποτέλεσμα. Είχε ένα σουτ (πράγμα αξιοσημείωτο για τον χθεσινό ΠΑΟΚ). Βαθμός : 4/10

Στέφενς: Μίστερ, έχεις κολλήσει σε ένα στυλ παιχνιδιού και η μόνη δικαιολογία είναι η έλλειψη παικτών. Αντιλαμβάνομαι και δέχομαι τα περί… δυτικοευρωπαϊκής νοοτροπίας, της έλλειψης φόβου και τη διαφωνία με το «Ταμπούρι», αλλά υπάρχουν και όρια. Κάκιστο δείγμα προσέγγισης το χθεσινό. Τουλάχιστον κάλυψες τους παίκτες σου…