Τέλος εποχής Μπάνε Πρέλεβιτς!

Εγώ θα μιλήσω μόνο για όσα έχω ζήσει, τα λίγα χρόνια που αγαπώ το "μπασκετάκι" μας.

Θυμάμαι ότι όταν ήθελες να αναλάβεις, πόσο πολεμήθηκες από διάφορους.. Και το Paokmania με το δημοψήφισμά του (αναφέρεται στο 8:25 του δευτέρου βίντεο που υπάρχει στο τέλος του κειμένου) ξεκάθαρα έδειξε τη θέληση του κόσμου να αναλάβεις.

Κι από αυτήν την καθολική στήριξη, φτάσαμε αργά και σταθερά στην απαξίωση από τον λαό και τις άδειες κερκίδες. Φταις εσύ που δεν ήρθαν; Φταίνε εκείνοι; Φταίει που δεν επέτρεψες το τζαμπατζιλίκι;

Δεν έχει τόση σημασία πλέον, αλλά αυτό ήταν το μόνο μελανό σημείο σε όλα τα χρόνια προεδρίας σου, μέχρι πέρσι που ανέβηκε το budget (αναπόφευκτα, εφόσον θέλαμε να διατηρηθούμε στην 5άδα), αλλά ανέβηκαν και οι προσδοκίες.

Έως τότε, ήσουν αυτός που κατάφερε να νοικοκυρέψει την ομάδα, να πείσει τον Σαββίδη να σώσει την ΚΑΕ ΠΑΟΚ από έναν γκρεμό, από τον οποίο με νύχια και με δόντια κράτησες μακριά εσύ ο ίδιος την ομάδα, επί σειρά ετών.

Μόνο και μόνο για το γεγονός ότι εξασφάλισες τη ζωή στην ΚΑΕ ΠΑΟΚ, σε είμαι αιώνια ευγνώμων.

Αλλά πέραν αυτού, κατάφερες πολλά περισσότερα.

Έφερες μία πρωτόγνωρη αύρα στο Παλατάκι και ένα αίσθημα οικογένειας, από τα γραφεία μέχρι το παρκέ, τον πάγκο και τους υπαλλήλους! Όλοι αυτοί ένιωθαν μια οικογένεια, μια παρέα, μάτωναν στη δουλειά ο ένας για τον άλλον. Και παρέβλεπαν κάποιες οφειλές (μικρές ή μεγάλες) της ομάδας. Γιατί γούσταραν να παλεύουν σε αυτό το γήπεδο, καθένας από το πόστο του.

Αυτό το όμορφο κλίμα έφτανε μέχρι τη κερκίδα (μιλώντας και για εμένα) και νιώθαμε σαν το σπίτι μας στο Παλατάκι, ένα γήπεδο που μας ήξεραν, που λέγαμε μια κουβέντα παραπάνω με στελέχη, παίκτες, υπαλλήλους, ένα γήπεδο που η αγάπη για τον ΠΑΟΚ αναγνωρίζεται πέρα από το "ευχαριστούμε πολύ" από την υπάλληλο στην έκδοση του διαρκείας. Κι αυτό αίσθημα δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Γι' αυτό ακόμα έρχομαι στο Παλατάκι.

Αυτό το μπασκετικό κλίμα είναι σημαντικότερο από 5 χιλιάδες παραπάνω στο συμβόλαιο ενός παίκτη. Η ΚΑΕ ΠΑΟΚ εξέπεμπε υγεία και προσέλκυε παίκτες που αγάπησαν την ομάδα, ακόμα και ξένους.

Με αποκορύφωμα εκείνη τη βραδιά που ο γαύρος βρέθηκε μια ανάσα από την απόκτηση Σούλη, ο οποίος αρνήθηκε, παρόλο που (όπως μας ενημέρωσε η κόρη του...) είχε λαμβάνειν από την ΚΑΕ.

Άλλη αντίστοιχη περίπτωση, είναι ο Βαγγέλης Μαργαρίτης, ένα πρότυπο αρχηγού του ΠΑΟΚ που ΕΣΕΙΣ δημιουργήσατε, ο οποίος αρνήθηκε τα φράγκα και την αξιοζήλευτη μπασκετική ανάπτυξη του Προμηθέα Πάτρας, για να μείνει εδώ στον ταπεινό (και πεινασμένο, σύμφωνα με τον Ηλία) ΠΑΟΚ.

Στήριξες με όλη σου τη δύναμη έναν προπονητή που ήρθε ως ανεπιθύμητος, τον Ηλία Παπαθεωδόρου. Όταν όλη η πόλη τον ήθελε μακριά από τον ΠΑΟΚ και τον αποκαλούσε ταβερνιάρη, εσύ έβαλες πλάτη. "Αυτός είναι ο προπονητής του ΠΑΟΚ και δεν αλλάζει", σε άκουσα ο ίδιος να λες. Εν τέλει, δικαιώθηκες πανηγυρικά.

Μας αφήνεις όμως με μια μεγάλη πικρία για την τελευταία χρονιά...ένα τεράστιο "ΓΙΑΤΙ;", μια εικόνα επιπόλαιης ΚΑΕ που άπλωσε το πόδι πέρα από το πάπλωμα και εξετέθη. Απλήρωτοι αθλητές, προπονητής, υπάλληλοι, Αμερικανοί και Έλληνες να φεύγουν κι ένας ΠΑΟΚ να γκρεμίζεται παντού, εκτός ίσως από το παρκέ!

Ίσως έπρεπε να φύγεις νωρίτερα, θα έλεγε κανείς.

Μα πώς να φύγεις και να αφήσεις μια ΚΑΕ που πάλεψες να βοηθήσεις; Να την αφήσεις σε ποιον, από τη στιγμή που ουδείς ενδιαφέρεται;

Αυτά τα λίγα έχω δει και αντιληφθεί, στα τελευταία χρόνια που μπαινοβγαίνω στο Παλατάκι.

Μακάρι να βρεθεί ένας Μπάνε, με τη δική σου δίψα και θέληση να βοηθήσει, αλλά με μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια, να βγάλει οριστικά τον ΠΑΟΚ από το τέλμα. Να μην κοιτάμε άλλο τον γκρεμό, αλλά τον ουρανό...

Ήρθε η ώρα να αποστασιοποιηθείς, να ηρεμήσεις, να ξεκουραστείς. Αλίμονο σε εμάς...

Μπάνε Πρέλεβιτς, (και όχι Bane Prelevic) ΠΑΟΚτσή πρώην Πρόεδρε της ΚΑΕ ΠΑΟΚ, σε ευχαριστώ για όλα.