Για τον Π.Α.Ο.Κ. ρε γαμώτο!
SHARE:
Γιατί όμως τα λέω όλα αυτά. Από την παραγοντική ενασχόλησή μου γνώρισα πριν λίγα χρόνια τον Εθνικό μας «κόουτς» του 1987, τότε που σηκώσαμε το ευρωπαϊκό. Τον Κώστα Πολίτη, που όλοι οι μπασκετικοί τον φωνάζουνε σήμερα «Κόουτς» και για την ιστορία του πράγματος είναι υπεύθυνος του αναπτυξιακού προγράμματος της ομοσπονδίας.
Μού έχει εκμυστηρευτεί πολλά από την εποχή εκείνη για την Εθνική και για το πρωτάθλημά μας, που δεν μας τα λέγανε οι εφημερίδες. Κάποια στιγμή τον ρωτάω τι ομάδα είναι. «Π.Α.Ο.Κ.» μού απαντάει. «Κόψε την πλάκα «κόουτς» του λέω, «αποκλείεται να είσαι Π.Α.Ο.Κ. Σίγουρα υποστηρίζεις κάποια ομάδα της Αθήνας». «Φίλε μου» μού λέει, από μικρό παιδί είμαι Παναθηναϊκός. Αλλά όταν όλη η Ελλάδα χωρίστηκε μπασκετικά στα δύο (Π.Α.Ο.Κ. – ΑΡΗΣ) εγώ έγινα Π.Α.Ο.Κ. και παραμένω φίλος της ομάδας. (Σημειώνω ότι διετέλεσε και προπονητής μας κάποτε)
Τι μου θύμισε ο άνθρωπος με αυτό που μού είπε! Τις εποχές από 85 μέχρι 92 όταν στην Ελλάδα το κουμάντο στο μπάσκετ το είχε η «μπασκετομάνα» Θεσσαλονίκη. Τότε που ρωτούσες ένα παιδί από Αθήνα, και γενικώς από «κάτω», τι ομάδα ήταν και σου απαντούσε με ερώτηση «Στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ;» Γιατί στο μπάσκετ δηλώνανε υποστηρικτές ή του Π.Α.Ο.Κ. ή του Αρη.
Οι κόντρες ανάμεσα στις δύο ομάδες της Πόλης μας είχαν το απόλυτο Παννελλήνιο ενδιαφέρον. Το παιχνίδι, Γαύρος-Βάζελος, ήταν απλά ένα τοπικό ντέρμπι που δεν συγκινούσε τις μάζες, ούτε καν τις δικές τους παρά μόνο τους πολύ φανατικούς!
Ετυχε κάποια στιγμή εκείνη την εποχή να βρίσκομαι σε καφετέρια της Κορινθίας όπου στη ΤV παιζόταν το βράδυ οι ειδήσεις. Όταν ήρθε η ώρα των αθλητικών κάποια στιγμή εμφανίζεται ο Νίκος Βεζυρτζής. Για τους νεότερους που δεν ξέρουν ήταν ο εμπνευστής και δημιουργός της μεγάλης μπασκετικής ομάδας του Π.Α.Ο.Κ. που ανταγωνιζόταν τον Αρη, μία ενασχόληση που του κόστισε από ότι έχει ομολογήσει και ο ίδιος την περιουσία του… Κάνει, λοιπόν, με νευριασμένο αρχηγικό ύφος δηλώσεις καταγγέλλοντας νομίζω μία εύνοια της ομοσπονδίας στον Αρη, που ενόχλησε τον Π.Α.Ο.Κ. και ξαφνικά ολόκληρο το μαγαζί σιώπησε για να τον ακούσει, όπως θα σιωπούσε τώρα όταν κάνει δηλώσεις ο Κόκκαλης. Αμέσως μετά πρώτο θέμα συζήτησης εκεί μέσα για ολόκληρη τη βραδιά ήταν εκείνο το ζήτημα που έθιξε ο τότε Πρόεδρός μας και το εάν είχε δίκιο ο Π.Α.Ο.Κ. ή ο Αρης όπως κάνουν σήμερα εκεί κάτω για τις δικές τους ομάδες!
Πριν από 2-3 χρόνια άκουγα τυχαία στο αυτοκίνητο ΕΡΑ σπορ, ήταν φθινόπωρο και θα έπαιζαν για το κύπελλο Ελλάδος στο μπάσκετ την ίδια μέρα Π.Α.Ο.Κ. – Αρης στο Παλατάκι και ΟΣΦΠ-ΠΑΟ με φιλάθλους και των δύο ομάδων. Η εκπομπή ήταν μπασκετική και οι δύο Αθηναίοι παρουσιαστές της τόνιζαν με στόμφο ότι θα προτιμήσουν να δουν τηλεοπτικά το «Σαλονικιώτικο ντέρμπι», όπως το λένε, γιατί ξεκαθάρισαν ότι και πιο μπασκετικό είναι και με αυτά τα ντέρμπι μεγάλωσαν!.
Η μπασκετική παρακμή της Πόλης βούλιαξε στην ανυποληψία το ένδοξο τμήμα μπάσκετ μας. To τμήμα με τους δύο ευρωπαϊκούς τίτλους, τους δύο χαμένους ευρωπαϊκούς τελικούς, το πρωτάθλημα, τα κύπελλα Ελλάδος και όλα αυτά σε μόλις 4-5 μόλις χρόνια.
Δακρύζουμε όλοι μας σαν τον Σαράντη του καφενείου μας «Ο Πέρας» όταν τα θυμόμαστε όλα αυτά. Σαράντη, δεν θα είσαι ο μόνος που θα στηρίξει το μπάσκετ μας. Ολοι μας θα μπούμε και πάλι μπροστά, με ένα διαρκείας, με ό,τι μπορεί ο καθένας «για να σηκώσουμε και το άλλο κεφάλι του δικέφαλου» όπως πολύ σωστά είπε και ο Κυρ Παναγιώτης.
Για τον Π.Α.Ο.Κ. ρε γαμώτο…
