Τρίτη φορά φέτος που ένα νωχελικότατο ξεκίνημα κοστίζει 2 γκολ στο πρώτο τέταρτο και χθες 3 στο 20λεπτο! Έλεος! Και τι ... έλαιος, δηλαδή; Από το καλό το λάδι! Από αυτό που μας βγαίνει με μορφή ιδρώτα, κάθε φορά που είμαστε θεατές στο ίδιο έργο μέσα στο σπίτι μας.
Δεν είμαι από αυτούς που παρακολουθούν ποδόσφαιρο απλώς και μόνο για να εκτονώνονται και να ξεφεύγουν λίγο από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Απολαμβάνω το άθλημα αυτό που όλοι μας αγαπήσαμε και παίξαμε όταν ήμασταν μικρά παιδιά.
Όταν διοικείς μία ΠΑΕ τέσσερα περίπου χρόνια και κάθε χρόνο μπαίνει μέσα – κατά μέσο όρο - κατά τρία εκατομμύρια ευρώ τότε να βράσω εγώ και τη διαφάνεια και την εξυγίανση και τους ορκωτούς και όλα μαζί. Το τιμόνι κόλλησε, το καράβι πορεύεται στην ξέρα και ο συναγερμός άργησε να ηχήσει.
Μάλιστα! Καλούμαστε να απολογούμαστε στον κάθε λογής δημοσιογραφίσκο του κώλου όταν η ομάδα χάνει από τον γαύρο ή όταν αναγκάζεται να κατεβαίνει αποδεκατισμένη στην Αθήνα για να αντιμετωπίσει το πράσινο λαγουδάκι μέσα στο λαγούμι του.
Επειδή σαν τη καζούρα δεν έχει και επειδή όταν μιλάμε για καζούρα, μιλάμε κυρίως για τα παιχνίδια με το συμπολίτη, τι θα λέγατε να ξαναθυμηθούμε ένα ευθυμογράφημα του Ντίνου, που δημοσιεύσαμε πριν από δύο χρόνια; Απολαύστε το και πάλι!
Αυτήν την Κυριακή, ως γνωστόν, έρχεται στη Θεσσαλονίκη η γνωστή σε όλους Βαγγελιώ Ιπποποταμάκη, η πρόεδρος του συλλόγου επιστημόνων Πειραιά...
Ειλημμένη απόφαση εδώ και λίγο καιρό. Δεν είχε σκοπό να κάτσει άλλο από τη στιγμή που κατάλαβε ότι η παρουσία του σταμάτησε να ενώνει τον κόσμο του ΠΑΟΚ, όπως έκανε 5 χρόνια πριν. Τότε που τον παρακαλούσαμε και τον φέρναμε σηκωτό για να σώσει την ομάδα!
Όχι, θα την ανοίξω την παρένθεσή μου γιατί δεν αντέχω όταν ... "αδικείται" ο γαύρος! Οι θεατρινισμοί τους, καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα της περασμένης Κυριακής, έκαναν τον «πάμε παικταρά μου» να δώσει κίτρινη κάρτα στον Τοροσίδη...
Ποτέ δεν της έχω χαλάσει χατίρι. Και πώς θα μπορούσα, άλλωστε, αφού της έχω μεγάλη αδυναμία ! Δεν μπορούσα όμως, με τίποτα, να φανταστώ ότι αυτή τη φορά δεν θα μου έβγαινε σε καλό η βόλτα στο χωριό.
Μπορεί ένα ρητό να λέει ότι μερικές φορές «η ιστορία επαναλαμβάνεται», όμως ένα άλλο λέει ότι «το δις εξ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Και εύχομαι, πραγματικά, να κερδίσει το δεύτερο και αναφέρομαι σε όλα αυτά που συμβαίνουν στην ομάδα μας τον τελευταίο καιρό.
Κοφτά και μονολεκτικά, σήμερα! Καινούρια μέρα! Χωρίς Adelino, χωρίς «Κόνδορα»! Μεγάλη πίκρα! Μεγάλη στεναχώρια!
Η χριστουγεννιάτικη συμπρωταγωνίστρια της ιστορίας του «μικρού ζωγράφου», η Κωνσταντίνα, ξανακτύπησε σήμερα. Είναι γεγονός ότι ο εν λόγω κύριος μου προξενεί μία ανακατωσούρα γενικότερα...