Run Leo Run...

Το όνομα του προσγειώθηκε ένα μεσημέρι του Ιουνίου στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα του ΠΑΟΚ. Μια πραγματικότητα που έδειχνε να μην έχει... λογική σε μια πρώτη ανάγνωση καθώς οι επιτελείς του Δικεφάλου έβγαζαν από τα ταμεία τους ένα αξιοσέβαστο ποσό για να κάνουν δικό τους έναν ποδοσφαιριστή που δεν είχε κλείσει ακόμη τα 20 του χρόνια.

Το όνομα του Λέο Ζαμπά συνοδευόταν από μια χρονιά στην Αχμάτ Γκρόζνι και τα πρώτα του στοιχεία έδειχναν πως πρόκειται για μια... επένδυση με φόντο το μέλλον. Το όπλο του Βραζιλιάνου ήταν αναμφισβήτητα η ταχύτητά του, καθώς στην πρεμιέρα του με την φανέλα της ρωσικής ομάδας φρόντισε να «σπάσει» το κοντέρ, αναπτύσσοντας σε μια αντεπίθεση της ομάδας του, στο σπριντ, τα 35,17χλμ/ώρα. Ταχύτητα -μάλιστα- που τον κατέταξε στον τρίτο(!) πιο γρήγορο παίκτη στον κόσμο, έχοντας μπροστά του τον Γκάρεθ Μπέιλ της Ρεάλ Μαδρίτης με 36,9 χλμ/ώρα!

Από κει και πέρα; Κάθε αρχή και δύσκολη! Η πληθώρα των λύσεων στα εξτρέμ έδινε σε πρώτη φάση στον Ραζβάν Λουτσέσκου την δυνατότητα της επιλογής ποδοσφαιριστών, κυρίως από την φαρέτρα παικτών που τον γνώριζαν καλά από πέρσι, που είχαν αφομοιώσει καλά τα «θέλω» του και την φιλοσοφία του. Και ο Ζαμπά δεν ανήκε σε εκείνους.

Τα πρώτα νεύρα δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Η θριαμβευτική πρόκριση του ΠΑΟΚ επί της Βασιλείας δεν στάθηκε ικανή να «κρύψει» κάτω από το χαλάκι την κακή αντίδραση του Ζαμπά, ο οποίος είχε περάσει ως αλλαγή στο 74ο λεπτό της αναμέτρησης αντί του Ελ Καντουρί.

Ο προπονητής του Δικεφάλου είδε τον Βραζιλιάνο μεσοεπιθετικό να περνάει από μπροστά του και έσπευσε να τον συγχαρεί, δίνοντας του το χέρι του, όμως εκείνος τον αγνόησε, με τον Ρουμάνο τότε να του αρπάζει το χέρι εμφανώς εκνευρισμένος από την αντίδραση του παίκτη του.

Στη συνέντευξη Τύπου, ο Λουτσέσκου έσπευσε να απλώσει πέπλο προστασίας, κατανοώντας και δικαιολογώντας τον 20χρονο Ζαμπά, η δίψα του οποίου να αγωνιστεί και να μπει στην ευρωπαϊκή βιτρίνα του ΠΑΟΚ, «θόλωσε» το μυαλό του:

«Ο Ζαμπά είναι ένας νεαρός σε ηλικία παίκτης. Ήθελε πολύ να παίξει, να αγωνιστεί, παρ' όλα αυτά μπήκε στο παιχνίδι και επειδή δεν κατάφερε να σκοράρει σε μία καλή φάση που είχε, ήταν απογοητευμένος. Η άλλη στιγμή, ήταν όταν έκανε κάποιες ντρίπλες στο 3-0. Όταν το σκορ είναι τέτοιο μπορεί αυτό να δώσει αυτοπεποίθηση στην ομάδα, αλλά μπορεί και να δείξει ασέβεια στον αντίπαλο. Μιλήσαμε, το κατάλαβε και είναι όλα εντάξει».

Άμεσα πάνω στον ποδοσφαιριστή έπεσαν και οι άνθρωποι του περιβάλλοντος του προκειμένου να του δώσουν να καταλάβει πως κάθε παιχνίδι, θα είναι μια «μάχη» για εκείνον. Μια «μάχη» για να διεκδικήσει αρχικά μια θέση και κατόπιν να δικαιώσει όλους εκείνους που τον πίστεψαν και τον οδήγησαν στον ΠΑΟΚ.

Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Ζαμπά μπήκε άμεσα στο νόημα. Στο ματς της Λισαβόνας απέναντι στην Μπενφίκα, ο πανηγυρισμός του στην αγκαλιά του Λουτσέσκου ήταν η καλύτερη... εξιλέωση για τον Βραζιλιάνο, ο οποίος όπου σταθεί και όπου βρεθεί, δεν διστάζει να αποθεώσει δημόσια τον προπονητή του, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως κομβικό ρόλο στην απόφασή του για να «μετακομίσει» στον ΠΑΟΚ έπαιξε ο Ρουμάνος.

Και ας τον έχει ο Λουτσέσκου στα... σκωτσέζικα ντουζ. Γνωρίζει πως διαθέτει ταλέντο και όρεξη να πετύχει, αρκεί να ανοίξει το μυαλό του και τα αυτιά του. Και σε ένα πρώτο δείγμα νοοτροπίας, φαίνεται πως κινείται προς την σωστή κατεύθυνση, όταν σε ερώτηση για το ότι δεν αποτελεί ακόμη μια σταθερά του προπονητή του, έσπευσε να δηλώσει πως: «Είμαι νεαρός, προσαρμόζομαι στα ευρωπαϊκά δεδομένα, γίνεται ροτέισον και ο προπονητής έχει να διαχειριστεί ένα καλό ρόστερ. Όταν καλείσαι πρέπει να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό...».

Και στην Borisov Arena εκείνος τα έδωσε όλα...