Το μέτρο σύγκρισης, τα πλην στο Περιστέρι (και γενικώς), οι αδυναμίες και η σπαζοκεφαλιά

Το Περιστέρι έχει πολύ μεγαλύτερο και ποιοτικότερο ρόστερ από τον ΠΑΟΚ. Διαφωνεί κανείς με τα παραπάνω; Θα ήταν παράλογο. Ο στόχος του ΠΑΟΚ είναι να εξασφαλίσει άνετα και έγκαιρα την... 9η (για παράδειγμα) θέση και να προγραμματίσει με ηρεμία και άνεση χρόνου την επόμενη σεζόν και αγωνιστικά και οικονομικά και διοικητικά.

Ωστόσο το χαλάκι δεν είναι τόσο μεγάλο για να χωρά ότι πετούν οι αγώνες και με (πολύ) καλύτερες ομάδες. Και αυτά τα ματς καταδεικνύουν τις αδυναμίες, τις δομικές και αυτές που αφορούν το παρόν ρόστερ. Τι είδαμε χθες κόντρα στο Περιστέρι που χρειάστηκε ένα πολύ καλό 10λεπτο (3ο) για να καθαρίσει το ματς

;-Φανερή έλλειψη κλασσικού άσου που να μπορεί να μοιράζει και να ανοίγει με ταχύτητα και με διάβασμα το παιχνίδι της ομάδας.

-Ελάχιστα ελεύθερα σουτ (το +40% τρίποντο έγινε -25%) εξαιτίας ανύπαρκτου πάσινγκ γκέιμ. Κυριάρχησε η ατομική πρωτοβουλία που κάλυψε σε μεγάλο ποσοστό την ομαδικότητα και τις συνεργασίες. Σουτ σε πίεση, σε λάθος χρόνους, χώρους, με αργές αποφάσεις...

-Παντελής έλλειψη αθλητικών και πιο ψηλών γκαρντ που να μπορούν να κυνηγούν στα πλάγια και να ματσάρουν ανάλογων χαρακτηριστικών αντιπάλους.

-Αδυναμία στο παιχνίδι "μέσα-έξω" ώστε να ανοίγει η αντίπαλη άμυνα.

-Για μια ακόμα φορά φάνηκαν οι κακές επιλογές του καλοκαιριού σε θέσεις "3-4". Τέρνερ, Μπιτς μένουν (προς το παρόν) εξ΄ανάγκης, την οποία περιέγραψε ο Λυκογιάννης. Ο δεύτερος δεν είναι για την Ελληνική Λίγκα (για ποιά μπορεί να είναι...; ερώτημα σε Μέξα, Σταυρόπουλο που τον έφεραν), ο πρώτος κάνει αργή, στατική και προβλέψιμη όλη την ομάδα σε άμυνα και επίθεση. Αυτό φάνηκε και όταν χρειάστηκε ο ΠΑΟΚ να σκοράρει, μειώνοντς στους 7 δύο φορές στην 4η περίοδο. Και δεν τόκανε, ενώ αντίθετα αμυντικά ήταν συνεχώς ευάλωτος.

-Το Περιστέρι δεν είχε τον Μάντζαρη και ο ΠΑΟΚ που έτσι γλύτωσε 11.5 πόντους και 4.5 ασίστ δεν μπόρεσε να σταματήσει το ρυθμό του Καράμπελα. Ξέφυγε ο Μακλίν που έβαλε καμιά 15αριά πόντους πάνω από το μέσο όρο του με πολλά ελεύθερα σουτ ( έκανε διπλάσια σουτ από το μέσο όρο του), αλλά τέλος πάντως αυτό ισοσταθμίστηκε από την πιο χαμηλή επίδοση άλλων συμπαικτών του (Μπουρούσης, Γκρέι) και από τις 8 λιγότερες βολές (από το μέσο όρο της ομάδας).

-Προφανώς δεν ήταν τυχαίο το οτι ο Μακλίν έκανε τόσα ελεύθερα σουτ. Η ομάδα με τον φόβο της Περιστεριώτικης φροντ λάιν και της τρομερής αδυναμίας φέτος στο ριμπάουντ (λογικό αφού και κλασσικός ριμπάουντερ δεν υπάρχει και δεν παίρνουν σκουπίδια οι αργοί και... υπέρβαροι πλάγιοι αλλά και οι μικρόσωμοι μη αθλητικοί γκαρντ) έδωσε βάθος στην ρακέτα. Και πάλι όμως... Και τα σουτ μπήκαν και τα ριμπάουντ χάθηκαν. Μηδέν εις το πηλίκον...

-Το πρόβλημα είναι οτι το Περιστέρι ευστόχησε σε 4 τρίποντα περισσότερα από το μέσο όρο του και μάλιστα βελτιώνοντας ποσοστά. Το 80% των σουτ αυτών ελεύθερα... Βάλε και τις 4 παραπάνω ασίστ και τα 3.5 λιγότερα λάθη και βγαίνει η δουλειά του ΠΑΟΚ σε ομαδικό επίπεδο στο ματς. Πέρα από την δική του κακή στην επιθετική λειτουργία...Το ζήτημα είναι οτι όλες αυτές οι αδυναμίες περιορίζουν την ένταση τους και μειώνουν τις αρνητικές επιπτώσεις τους ανάλογα με τον αντίπαλο. Εννοείται οτι τα παραπάνω δεν θα είναι τόσο επιδραστικά στο ματς με το Μεσολόγγι. Το ίδιο όμως δεν θα συμβεί στο επόμενο παιχνίδι με τον Ηρακλή...

Ουσιαστικά ο ΠΑΟΚ θέλει το 2 στα 2 σε αυτά τα ματς στο "Παλατάκι". Με 6 νίκες η ομάδα θα έχει μπροστά της άλλα 10 ματς για να κάνει άλλες τρεις... Αν "ξεφύγει" το ένα από αυτή την δυάδα που ακολουθεί, δεν θα είναι απίθανη μια αλλαγή. Το ξανάπαμε...

Αν ο Λυκογιάννης είχε άνεση και χρήμα, μίνιμουμ τρεις αλλαγές θα έκανε. Τώρα... προέχει η οικονομία και η ΑΜΚ, πάντα όμως με το βλέμμα να πέφτει πρώτα στο αγωνιστικό και στον στόχο του. Ποιός είναι αυτός; Πάμε πάλι... Η όσο το δυνατό πιο νωρίς εξασφάλιση της... 9ης θέσης. Ο προπονητής είναι αυτός που ξέρει περισσότερο το πως και πότε μπορεί να γίνει αυτό. Aρκεί να προλάβει να βρει χημεία (όση βρει τέλος πάντων) επιλέγοντας να δώσει τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής στην κατάλληλη τριάδα ανάμεσα σε Λοβ, Γκρίφιν, Λονγκ, Τέρνερ, Καμπερίδη. Ελάχιστοι προπονητές θα ήθελαν να είναι στην θέση του με μια τέτοια σπαζοκεφαλιά.