Ο Στέφενς και τα... στίγματα μεσογειακής ιδιοσυγκρασίας

Στο μυαλό πολλών, οι κεντρο-Ευρωπαίοι είναι πειθαρχημένοι, συνειδητοποιημένοι, πρακτικοί, δύσπιστοι, συχνώς αμείλικτοι απέναντι στο λάθος. «Τέρατα» προγραμματισμού, τα γνωστά κοντρόλ φρικς, άνθρωποι για τους οποίους προέχει το πλάνο, υπερισχύει η λογική και έπεται το συναίσθημα.

Τα χαρακτηριστικά αυτά, φαινομενικά, αποτελούν τον κανόνα. Ωστόσο, για την επιβεβαίωσή του, προαπαιτούνται εξαιρέσεις.

Τυφλή εμπιστοσύνη, συναίνεση

Συγκρότηση του ρόστερ. Ο Ολλανδός συμφωνεί με τους όρους συνεργασίας και καταφθάνει στη Θεσσαλονίκη με σχετική καθυστέρηση. Το προσχέδιο της ομάδας για τη χρονιά που ξεκινά και κατ' επέκταση για τη διετία που ακολουθεί, ανατίθεται στους ιθύνοντες της ομάδας, με τον Στέφενς να γνέφει καταφατικά και να παραδίδει τα κλειδιά, εμπιστευόμενος τους... γνώστες της «ελληνικής πραγματικότητας».

Ο πύργος της Βαβέλ στη Μικράς Ασίας αναλαμβάνει, αργοπορημένα κατά τα ειωθότα, τον σχεδιασμό και την υλοποίηση. Ο απολογισμός, αστείος. Ενδεικτικά, ο ΠΑΟΚ του αμέτοχου στα μετεγγραφικά, Στέφενς διαθέτει τρεις αριστερούς οπισθοφύλακες και έναν εν δυνάμει, τον νεοαποκτηθέντα για το δεξί άκρο της άμυνας, Σκόνδρα. Πρώτος σε συμμετοχές ο γηραιότερος εξ αυτών...

Υπέρμετρη σιγουριά, υπεροψία και άγνοια κινδύνου

Με παροπλισμένους τους Λίνο και Λάζαρ, ο Στέφενς παρατάσσει κόντρα στον Παναιτωλικό έναν ΠΑΟΚ αμιγώς πειραματικό. Σκόνδρας στ' αριστερά, Κίτσιου, Λόπεθ, Κάτσε, Ολίσε, Νέτσιντ, στις επιταγές του περίφημου ροτέϊσιον, καλούνται να δώσουν ανάσες στους βασικούς πυλώνες εν όψει της ρεβάνς των 18 εκατομμυρίων ευρώ, όπως βαφτίστηκε ο επαναληπτικός αγώνας απέναντι στη Σάλκε. Βεβαιωμένος για τις επιλογές του, σίγουρος για τη χρηστή διαχείριση του δυναμικού, ο Ολλανδός γλυτώνει απ' του... Χάβου τα δόντια μ' ένα απόλυτα πλασματικό 2-0. Ο νέος, φιλόδοξος και πολλά υποσχόμενος ΠΑΟΚ των ευρωπαϊκών σαλονιών, καταδικάζεται ερήμην του στ' αλώνια του Αγρινίου.

Σε βάθος χρόνου, ο μόνος διασωθείς από εκείνον τον ΠΑΟΚ, αποδεικνύεται ο Κίτσιου.

Εκνευρισμός

«Γεώργιος Καραϊσκάκης». Ο ΠΑΟΚ μπαίνει διστακτικά και φοβισμένα, ωστόσο δεν απειλείται ιδιαίτερα. Η αριστερή πλευρά χωλαίνει αλλά κρατά και αναχαιτίζει τον Κάμπελ, ο Ολυμπιακός φλυαρεί παραλλήλως των γραμμών. Το λάθος έρχεται στο, πειραματικό λόγω της απώλειας του φορμαρισμένου τότε Βίτορ, κέντρο της άμυνας και ο «Δικέφαλος», στα γνώριμά του για εφέτος μονοπάτια, κυνηγά το σκορ. Ο Στέφενς προχωρά σε κάτι που δεν μας είχε συνηθίσει, αλλάζοντας το πλάνο μόλις στο 46', στο ξεκίνημα του ημιχρόνου. Εμφανώς εκνευρισμένος από ορισμένα τακτικά αλλά ανεπαίσθητα λάθη του Στοχ, κάνει την πρώτη του ανορθογραφία αντικαθιστώντας τον Σλοβάκο, με τον αντιποδοσφαιρικό Ολίσε. Στη δεύτερη, παραδίδει αμαχητί το κέντρο με την αλλαγή του Νίνη στον Λάζαρ, στην απέλπιδα προσπάθεια να σώσει την παρτίδα.

Όλεθρος. Η αριστερή πλευρά καταρρέει, το κέντρο γονατίζει, ο Κάμπελ βρίσκει χώρους και κάνει το παιγνίδι της ζωής του, Φουστέρ και Τσόρι Ντομίνγκες κυριαρχούν στη μεσαία γραμμή. Ο Μίτσελ τρίβει τα χέρια του. Ο Ολυμπιακός, σε ένα ξέφρενο πάρτι, πραγματοποιεί ανέλπιστης ευκολίας θρίαμβο και ο ΠΑΟΚ μένει στο καναβάτσο, έξι βαθμούς πίσω και με την ψυχολογία καταρρακωμένη.

Ανορθόγραφα ψυχογραφήματα

Νέα Σμύρνη. Ο Σπυρόπουλος του πρώτου ημιχρόνου δεν αποδίδει ούτε σε άμυνα ούτε σε επίθεση. Ο Λάζαρ το ίδιο, φλυαρεί. Έχει προαποφασιστεί ορθά η έξοδός τους από το παιγνίδι, από τον πάγκο σηκώνονται άμεσα οι Λίνο και Μάρτενς. Στο πρώτο τέταρτο της επανάληψης, όμως, ο ΠΑΟΚ τολμά, αίφνης, από τ' αριστερά, πιέζει ασφυκτικά, όταν καθ' όλη τη διάρκεια του πρώτου δεν απείλησε ούτε στιγμή (ο Στοχ είχε 0/8 γεμίσματα). Ο... αναγεννημένος Σπυρόπουλος έχει κατασκηνώσει στο αριστερό άκρο της επίθεσης, επιχειρεί σέντρες φαρμάκι, δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε να συγκλίνει ο Στοχ, να ανοίξουν οι χώροι, να υπάρξει υπεραριθμία στα καρέ του Ανέστη. Οι συνθήκες κατάλληλες, ο Σπυρόπουλος χάνει εξ επαφής ευκαιρία, o ΠΑΟΚ είναι χειμαρρώδης, το γκολ «μυρίζει». Ο Στέφενς, όμως, σε συνεργασία με το υπόλοιπο τεχνικό επιτελείο, εμμένει. Θεωρεί επιτακτική την αντικατάσταση και την πραγματοποιεί. Ο ΠΑΟΚ κόβεται στα δύο, δεν απειλεί, χάνει την ορμητικότητα, επιστρέφει στην πεπατημένη της δεξιάς πλαγιοκόπησης, αναποτελεσματικά. Τρίτη ήττα στο πρωτάθλημα και μουρμούρα, εν μέρει δικαιολογημένη.

Ατέλειες ουσίας

Ας μη φτάνουμε στο άλλο άκρο. Ο Στέφενς δεν είναι ισότιμος του συμπαθή και αξιοπρεπέστατου Χάβου, όπως ακούστηκε στα ραδιόφωνα της πόλης μετά τη, δύσκολη ομολογουμένως, νίκη επί του Παναιτωλικού. Ο Στέφενς δεν επιδιώκει αναχρονιστικό ποδόσφαιρο, δεν πάει τον ΠΑΟΚ 50 χρόνια πίσω, όπως κατά κόρον γράφτηκε στο διαδίκτυο, σε μια αλόγιστη, αβάσιμη και άνευ προηγουμένου γενικευμένη επίθεση. Είναι ο μεγαλύτερος, σύγχρονος προπονητής που πέρασε τα τελευταία χρόνια από τη χώρα. Δεν παύει, όμως, να είναι και... κοινός θνητός, με πάθη και λάθη.

Όχι, ο Στέφενς δεν ήρθε για διακοπές. Ο Ολλανδός ψάχνει τα πατήματά του, προσπαθεί να αποκαταστήσει την επικοινωνία με τους ιθύνοντες επί των μετεγγραφικών, μετά τις πανθομολογούμενες καλοκαιρινές προχειρότητες αποκτά ισχυρό ρόλο στη δημιουργία της ομάδας από τον Ιανουάριο, ξεφεύγει από τη διστακτικότητα της ελληνικής νοοτροπίας στην οποία λανθασμένα προσπάθησε να εντρυφήσει από την αρχή, θέλοντας, άστοχα, να εμπλουτίσει το πλούσιο παλμαρέ του με στίγματα μεσογειακής... ιδιοσυγκρασίας.

Τα λάθη είναι μέσα στο παιγνίδι. Ειδικά αυτά που γίνονται καλή τη πίστει. Ο Στέφενς ανορθογραφεί, μαλώνει, ενίοτε βωμολοχεί, αποβάλλεται, ζει το ματς, αρχίζει και αντιλαμβάνεται την «ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα». Υπήρξε κι άλλος ένας, όχι καιρό πριν, με τις ίδιες... ιδιοτροπίες και παρόμοιο, ιδιαίτερο ταπεραμέντο. Εκδιώχθη κακήν κακώς, λησμονήθηκε όσο λίγοι.

Ο Χουμπ Στέφενς «νιώθει», συνειδητοποιεί, ενδιαφέρεται, προσαρμόζεται, μπαίνει στο κλίμα και κατανοεί τον εγχώριο ποδοσφαιρικό, καχεκτικό οργανισμό. «Θα μπορούσα να πω πολλά πράγματα γι' αυτό το θέμα αλλά, καμιά φορά, είναι καλύτερο να μη λες τίποτα. Είμαστε και στην Αθήνα...», αποφάνθηκε, ερωτηθείς για τη... δυσεξήγητη βαθμολογική απόσταση από τον πρωτοπόρο.

Ο Χουμπ Στέφενς ανακηρύχθηκε κορυφαίος προπονητής του αιώνα για την πιο... ελληνική ομάδα της Μπουντεσλίγκα. Ας ανοίξει ο δρόμος και το μυαλό μας ώστε να συμβεί κάτι ανάλογο στην πιο ελληνική ομάδα της Σούπερ Λίγκα. Αποτελεί θέμα χρόνου να βάλει ο Ολλανδός τη σφραγίδα του στη σταθεροποίηση της απόδοσης της ομάδας και ακολούθως στην εξέλιξή της. Ο Χουμπ Στέφενς ορίζει, πια, τη δική του γραμμή, χτίζει με δικά του εργαλεία, τον δικό του ΠΑΟΚ και η υπομονή δεν κρίνεται απλώς επιτακτική. Θεωρείται δίκαιη.

Πασχάλης Μεντίζης