Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται (υπο)στήριξη κι όχι αφοριστικούς μηδενισμούς

Γκρίνια, φωνές, μουρμούρες, κουβέντα για την επάρκεια του προπονητή (!), αμφισβήτηση για διοικητικές επιλογές, παίκτες, σύστημα, μία κατάσταση εσωστρέφειας, που συνήθως την συναντάς σε ομάδες που τα έχουν κάνει όλα θάλασσα.

Κι όμως! Κοιτάς την βαθμολογία και βλέπεις ότι ο ΠΑΟΚ είναι πρώτος! Κι όχι μόνο αυτό. Μιλάμε για τον νυν πρωταθλητή. Την ομάδα που πριν από μερικούς μήνες έβγαλε όλο τον ασπρόμαυρο πλανήτη στους δρόμους!

Πως μπορεί να ερμηνευτεί η τόση αυστηρότητα στις κρίσεις, πως γίνεται να υπάρχει τόση δυσπιστία σε πρόσωπα που έχουν αποδείξει ότι ξέρουν καλά τον δρόμο προς την επιτυχία;

Η ίδια η ομάδα είναι αυτή που καλόμαθε τον κόσμο της, τον έκανε να ζητά όλο και περισσότερα. Ωστόσο, ο καλύτερος σύμμαχος είναι πάντα ο ρεαλισμός. Ναι, ο Δικέφαλος δεν έχει κάνει τα πάντα σωστά, μα χρειάζεται (υπο)στήριξη κι όχι αφορισμό. Εξάλλου, για να είναι πρώτος θα πρέπει να έχει κάνει και κάτι καλό.

Οι μοναδικές «γκέλες» του ήταν σε παιχνίδια που κυριάρχησε απόλυτα στο γήπεδο, απέναντι στον Παναθηναϊκό και τον Άρη, κάλλιστα θα μπορούσε μετά από 7 αγωνιστικές να έχει ακόμα το απόλυτο!

Για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι, όμως, θα πρέπει να τονίσουμε ότι όλες οι φετινές νίκες είναι απέναντι σε ομάδες που βρίσκονται από την 7η θέση και κάτω -πλην αυτής με τον Παναιτωλικό.

Το πρόγραμμα ήταν βατό, αλλά ο ΠΑΟΚ είναι η μοναδική ομάδα που δεν έχει γκελάρει φέτος σε βατό παιχνίδι. Ας του το πιστώσουμε κι αυτό, κάτι πρέπει να σημαίνει.

Όλοι καταλογίζουν στην ομάδα πρόβλημα δυστοκίας. Εντούτοις και φέτος έχει την πιο παραγωγική επίθεση (13 γκολ), τα περισσότερα δοκάρια (4) και είναι τρίτη σε ευστοχία (γκολ ανά τελικές) πίσω από ΟΦΗ και Ατρόμητο.

Μήπως τελικά όλη αυτή η κριτική είναι υπερβολική και άδικη;

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ…

Πέρσι, τέτοια εποχή, ο ΠΑΟΚ βίωνε μία σκληρή ήττα στην Νέα Φιλαδέλφεια από την ΑΕΚ με 2-0 και από την 9η αγωνιστική έμενε στο -5 από την κορυφή, κάποιοι τον θεωρούσαν «τελειωμένο».

Τι έγινε στην συνέχεια, είναι γνωστό.

Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου είναι παραδοσιακά μία ομάδα που βρίσκει φόρμα, ρόλους, χημεία, αυτοματισμούς από τον Νοέμβριο και μετά.

Αν ο μέτριος, ασύνδετος, προβληματικός ΠΑΟΚ ήδη οδηγεί την κούρσα, τι θα γίνει όταν αποκτήσει συνοχή;

Τι θα συμβεί όταν τα 12 νέα πρόσωπα που ήρθαν το καλοκαίρι, προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του και μπουν στο πετσί του ρόλου τους;

Αν ο ΠΑΟΚ, που και φέτος έχει το 3ο ή το 4ο πιο ακριβό μπάτζετ τρώγεται με τα ρούχα του, τι πρέπει να γίνει στον  ανταγωνισμό (ειδικά σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ) που έχουν τα πιο ακριβά ρόστερ της ιστορίας τους;

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΝΕ ΣΤΟ… ΝΤΟΥΚΟΥ!

Στην γενικότερη μαυρίλα που επιμένει να εστιάζει στην δυστοκία των Τσάλοφ, Τισουντάλι και την ανετοιμότητα του Μπακαγιόκο, υπάρχουν και τα θετικά που μάλλον δεν… πουλάνε. Ο Μαντί με τα δύο νικητήρια γκολ σε Περιστέρι, Λιβαδειά δείχνει ηγετικά στοιχεία, ο Κόλεϊ έχει ξεκινήσει εξαιρετικά, ο Σορετίρε μοιάζει «λαχείο», ο Γκόμες έδειξε καλά στοιχεία και οι Λόβρεν, Παβλένκα αναβαθμίζουν το ρόστερ με την εμπειρία και την ποιότητά τους. Ίσως, τελικά να μην είναι όλα μαύρα…

Παρά το κλίμα αμφισβήτησης και την αίσθηση του ανικανοποίητου, ο ΠΑΟΚ κάνει το καλύτερο ξεκίνημα της τελευταίας πενταετίας. Η επίδοση των 16 βαθμών, μετά από 7 αγωνιστικές είναι η καλύτερη από την σεζόν 2019-20 (με τον Αμπέλ Φερέιρα στον πάγκο) και μετά!

Ο ΠΑΟΚ έχει δύο ακόμα πολύ παράξενες πρωτιές που δύσκολα θα συναντήσει σε ομάδα που υπερασπίζεται τον τίτλο του πρωταθλητή.

Είναι η ομάδα που εις βάρος της οποίας έχουν δοθεί τα περισσότερα πέναλτι (4 σε 7 αγωνιστικές), αλλά και η ομάδα που έχει κερδίσει τα λιγότερα φάουλ σε όλη την Super League (79), παρότι σε όλα τα παιχνίδια είχε τον απόλυτο έλεγχο!

Μπορεί ελάχιστοι να δίνουν σημασία σε αυτό, αλλά ο ΠΑΟΚ παρότι παίζει σε δύο απαιτητικές διοργανώσεις έχει εμφανίσει ελάχιστα μυϊκά προβλήματα σε σχέση με τον εγχώριο ανταγωνισμό, κάτι που πρέπει να πιστωθεί σε όλο τον οργανισμό.