16 Ιουλίου...
Μέσα Ιουνίου φτάσαμε, και η κατάσταση κάθε άλλο παρά θετική μπορεί να χαρακτηριστεί… Αρκετή η γκρίνια, πολλά τα ερωτηματικά και μηδενική δυνατότητα να αλλάξουμε κάτι…
Η μπάλα είναι μόνο η αφορμή.
Μέσα Ιουνίου φτάσαμε, και η κατάσταση κάθε άλλο παρά θετική μπορεί να χαρακτηριστεί… Αρκετή η γκρίνια, πολλά τα ερωτηματικά και μηδενική δυνατότητα να αλλάξουμε κάτι…
Μπορεί να φαίνεται υπερβολική η προσπάθεια να θίξω τώρα το ζήτημα του Δημήτρη Σαλπιγγίδη, και να προβάλλω την άποψή μου για το μέλλον του στην ομάδα.
- Να μαστε πάλι, μετά από καιρό… - Με τον ΠΑΟΚ να δείχνει πως έχει τις ίδιες παιδικές αρρώστιες, όσα χρόνια κι αν περάσουν…
Tον τελευταίο καιρό, τα τελευταία χρόνια μάλλον, υπάρχει μια μαζική προσπάθεια απομυθοποίησης του ΠΑΟΚ, των αναγκών του, και των μελών του, από διάφορους καλοθελητές της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης, κι όχι μόνο...
Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει, και ο ΠΑΟΚ, το χαβά του. Άλλη μια άνοιξη των παθών, για το ασπρόμαυρο κοινό. Έχουμε όμως και τα γούστα μας! Όλα κι όλα!
Γιορτινή μέρα η σημερινή, για το site που αποτέλεσε, αποτελεί και θα συνεχίσει να αποτελεί βήμα έκφρασης για πολλούς από εμάς τους ασπρόμαυρους κοινωνούς.
Πολλά συνέβησαν από την τελευταία φορά που εκφράστηκα από το βήμα που μου δίνει το Paokmania. Κάποια θετικά, αρκετά αρνητικά. Σίγουρα οι μέρες δεν κύλησαν ανέμελα.
Ορισμένα πράγματα, αν δεν έχεις εντρυφήσει στην ΠΑΟΚτσήδικη κουλτούρα, απλά αδυνατείς να τα αντιληφθείς.
Άλλη μια Σταυροφορία ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Οι απεσταλμένοι του Σατανά κάηκαν, η γη εξαγνίσθηκε, όλα καλά.