Εκόνγκ: Επαναστάτης, πεισματάρης και αντισυμβατικός

Ο ίδιος σημειώνει συνεχώς ότι οι γονείς του αποτελούσαν τη βασική πηγή παρακίνησης για ότι έκανε στη ζωή του.

Ο πατέρας του τον έστειλε σε ένα αγγλικό οικοτροφείο όταν ήταν 12 ετών. Μετά από τρία χρόνια, μπήκε στα... ραντάρ της φημισμένης ακαδημίας της Τότεναμ, αλλά ο πατέρας του αρνήθηκε να βάλει την υπογραφή του, κάτι που ήταν σημαντικό για να γίνει δεκτός.

«Είμαστε πεισματάρηδες στην οικογένεια μου. Πρέπει να το έχω πάρει αυτό από τον πατέρα μου. Δεν ήθελε να παίξω ποδόσφαιρο. Ήθελε να πάω στο πανεπιστήμιο. Αλλά εγώ ήθελα να παίξω» αποκαλύπτει ο ίδιος, με την μητέρα του να είναι εκείνη που τον στήριξε στην απόφαση του να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.

«Της είμαι ευγνώμων γι' αυτό. Ήταν ένα θέμα που προκάλεσε μεγάλες προστριβές μεταξύ τους και αργότερα χώρισαν».

Όλο το παραπάνω, οδήγησε σε μία παρατεταμένη προστριβή των σχέσεων του με τον πατέρα του.

«Για πολύ καιρό δεν μιλούσαμε μεταξύ μας. Πίστευε ότι το πανεπιστήμιο ήταν καλύτερη λύση για εμένα και θα μου προσέφερε ένα πιο λαμπρό μέλλον. Τώρα που έγινα πατέρας καταλαβαίνω το σκεπτικό του».

Η θυσία της μητέρας του και η στάση του πατέρα του, δεν του έδωσαν άλλη επιλογή από το να κάνει τα πάντα για να τα καταφέρει.

Ακόμα και στις δύσκολες στιγμές και στις αναποδιές που προέκυψαν και ο ίδιος πίστευε ότι από μία γωνία ο πατέρας του κουνούσε αποδοκιμαστικά το κεφάλι του.

Ο ίδιος έβαζε ξανά το κεφάλι του, και πέτυχε.

«Είμαστε και οι δύο πολύ πεισματάρηδες. Ήθελα να του αποδείξω ότι κάνω λάθος. Μετά το Μουντιάλ του 2018 τα βρήκαμε» και προσθέτει:

«Πάντα πίστευα στον εαυτό μου. Αλλά δεν το κάνεις αυτό όταν παίζει στην Ντόρντρεχτ στα 22 σου. Όσα όμως ακολούθησαν ήταν φοβερά!

Στη Νιγηρία υπάρχουν ελάχιστες εγκαταστάσεις για ταλαντούχους ποδοσφαιριστές στις κρίσιμες ηλικίες για την εξέλιξή τους. Γι' αυτό και πολλά παιδιά που γεννήθηκαν εκτός Νιγηρίας ή πήγαν στο εξωτερικό από μικρή ηλικία καλούνται στην εθνική».

Η καρδιά του «έλεγε» Νιγηρία

Ο ίδιος όταν ήταν νέος αγωνίστηκε για την εθνική ομάδα της Ολλανδίας. Όμως όταν ήρθε η ώρα της επιλογής για το επόμενο βήμα επέλεξε την εθνική ομάδα της Νιγηρίας.

«Ήξερα ότι δεν θα κάνω κάποιον στην οικογένεια μου περήφανο εάν παίξω για την Ολλανδία. Γι' αυτό αποφάσισα να παίξω για τη Νιγηρία. Τώρα ξέρω ότι έκανα την σωστή επιλογή. Έχω ζήσει υπέροχες στιγμές και έκανα περήφανη την οικογένεια μου με την επιλογή μου».

Το... πράσινο αποτύπωμα του

Ο Τροστ-Εκόνγκ είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Και πάντα αυτή θα είναι η προτεραιότητά του. Όμως όσο μεγάλο είναι το πάθος του για το ποδόσφαιρο, άλλο τόσο είναι μεγάλο το ενδιαφέρον του και για την κλιματική αλλαγή.

Μεγαλώνοντας στην Ολλανδία αλλά περνώντας το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του διακοπών στη Νιγηρία, όπου ζει ο πατέρας του, ο Εκόνγκ έχει ζήσει από πρώτο χέρι τις επιπτώσεις της μόλυνσης του περιβάλλοντος και το τι προκαλεί η υπερθέρμανση του πλανήτη.

Πρόσφατα, συνεργάστηκε με τον, φιλικό προς το περιβάλλον, κατασκευαστή παπουτσιών ποδοσφαίρου Sokito, για να υπολογίσει το αποτύπωμα άνθρακα της κίνησης παρακολουθώντας τις εκπομπές όλων των ταξιδιών και πτήσεων με αυτοκίνητο που πραγματοποιούσε ο ίδιος και όλοι οι άλλοι εμπλεκόμενοι στη συγκεκριμένη συμφωνία.

Το τελικό αποτέλεσμα, περίπου ένας τόνος CO2, αντισταθμίστηκε από τη συνεργασία με την Alberami, ένα έργο που βοηθά τους ελαιοκαλλιεργητές στη νότια Ιταλία να φυτέψουν εκ νέου ελαιώνες και να υιοθετήσουν πιο βιώσιμες γεωργικές πρακτικές.

«Ειλικρινά πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί παίκτες εκεί έξω που θα ήθελαν να κάνουν τη διαφορά και θα έπαιρναν το θέμα στα σοβαρά, αλλά απλώς δεν έχουν λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση πάνω σε αυτό. Οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι δεν έχουν κάνει τίποτα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Όταν έκανα γνωστή την παραπάνω μου πρόθεση, πολλοί παίκτες ήταν εκείνοι που με μηνύματα στα social media ζητούσαν να μάθουν περισσότερα. Ήταν κάτι που με ευχαρίστησε και ελπίζω ότι η απόφαση μου αυτή θα μπορούσε να προκαλέσει ένα ντόμινο».

Ο Τροστ-Εκόνγκ δίνει όμως ιδιαίτερη βαρύτητα και στο ζήτημα της εκπαίδευσης των ποδοσφαιριστών από μικρή ηλικία.

«Χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα σπουδών για τους παίκτες των ακαδημιών. Η έλλειψη εκπαίδευσης δεν μπορεί να είναι δικαιολογία. Το καλύτερο όλων είναι να έχεις τους νέους δίπλα σου.

Το ποδόσφαιρο έχει μεγάλη επιρροή και αυτό δημιουργεί ένα μεγάλο αίσθημα ευθύνης σε ορισμένα ζητήματα. Έχουμε μία μεγάλη ευκαιρία να πιέσουμε για την αλλαγή».

Πολλοί συνάδελφοί του, τον θεωρούν ήρωα για την παραπάνω απόφασή του, όμως εκείνος τους απαντά ότι κάποιοι από αυτούς έχουν μεγαλύτερη επιρροή από τον ίδιο.

Τους υπενθυμίζει ότι είναι στο χέρι μας να αφήσουμε έναν πλανήτη σε καλύτερη κατάσταση από αυτήν που βρήκαμε. Και αυτή τη στιγμή, αυτό δεν το κάνουμε. Αυτό δεν έχει να κάνει με το να είσαι ποδοσφαιριστής, αλλά έχει να κάνει με το να είσαι ένας αξιοπρεπής άνθρωπος.

«Όλα ξεκινούν από εμάς. Ξεκινήστε με μικρές αλλαγές και εκπαιδεύστε τον εαυτό σας. Ζήστε μία πιο βιώσιμη ζωή. Σβήστε τα φώτα, χρησιμοποιείστε τα μέσα μαζικής μεταφοράς, περπατήστε όσο μπορείτε. Καταλαβαίνω ότι πολλοί θα πουν "αυτά τα λέει μόνο ένα άτομο". Αλλά μόνο όταν αρχίσουμε να εμπλεκόμαστε όλοι μαζί σε αυτό θα καταφέρουμε μια ουσιαστική αλλαγή.

Όποιος είναι σε θέση να κάνει τη διαφορά, πρέπει να το κάνει. Γιατί τι άλλη επιλογή έχουμε;»

Οικονομική στήριξη σε ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα υγείας

Ο Εκόνγκ προσφέρει ένα μέρος από τα όσα βγάζει από το ποδόσφαιρο για να υποστηρίξει τους ανθρώπους στη Νιγηρία που λαμβάνουν θεραπεία κατά των παραμελημένων τροπικών ασθενειών.

Η οικονομική συνεισφορά του Νιγηριανού στόπερ, πηγαίνει συγκεκριμένα σε Νιγηριανούς που ζουν στην πολιτεία Ondo και αντιμετωπίζουν τα παραπάνω προβλήματα.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, πάνω από 600 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αφρική κινδυνεύουν από αυτές τις θανατηφόρες ασθένειες, ενώ στην πολιτεία Ondo, περίπου 5,2 εκατομμύρια κάτοικοι λαμβάνουν τη συγκεκριμένη θεραπεία.

«Είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος, με πάνω από 600 εκατομμύρια ανθρώπους στην Αφρική που πλήττονται και 1,7 δισεκατομμύρια παγκοσμίως» λέει ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής.

«Είμαι εξαιρετικά περήφανος για την αφρικανική μου κληρονομιά και είναι μεγάλη τιμή για μένα να είμαι αρχηγός της εθνικής ομάδας της Νιγηρίας. Ως ποδοσφαιριστής και αρχηγός, ο κόσμος ακούει τι έχω να πω, και για μένα, είναι σημαντικό να χρησιμοποιώ τη φωνή μου με τον σωστό τρόπο».

Η αγάπη του για τα τατουάζ

Το σώμα του είναι ένα... παζλ της ζωής του και των όσων πιστεύει.

«Λατρεύω τα τατουάζ, αυτό είναι πολύ προφανές. «Τα τατουάζ στο χέρι μου αποτίουν φόρο τιμής στις ρίζες μου – το να είμαι Νιγηριανός και να περνάω πολύ χρόνο στη Νιγηρία.

Νομίζω ότι αυτό είναι ένα πράγμα που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν – ότι όταν ήμουν παιδί πέρασα πολύ χρόνο στη Νιγηρία.

Ο πατέρας μου ακόμη ζει στο Λάγος. Όσο περισσότερο κοιτάτε τα τατουάζ μου, τόσο περισσότερο θα βάλετε σε μία σειρά τα κομμάτια του παζλ και τα πράγματα που σημαίνουν πολλά για εμένα».