Outsider

Ξέρω ότι κάθε αναφορά στον συμπολίτη προκαλεί αρνητικά σχόλια του τύπου «μικραίνετε τον Π.Α.Ο.Κ όταν ασχολείστε με αυτούς» «τους δίνετε αξία» κλπ.

Πολλές φορές βγάζει πικρό γέλιο η πρωτοσέλιδη ανάγνωση των οπαδικών εντύπων. Είναι στιγμές που νομίζεις ότι ζεις σε άλλη χώρα με αυτά που διαβάζεις.

Οι χρυσές σελίδες της ποδοσφαιρικής μας ιστορίας γράφτηκαν σε εποχές που η ενδεκάδα  αποτελείτο από ντόπιο έμψυχο υλικό.  Τότε που παίζανε δύο μόνο ξένοι στην ενδεκάδα, και πολλοί ήσαν.

Έχει ξινή γεύση να ξέρεις, από μέρες πριν, ότι το Σαββατόβραδό σου θα κλείσει κάπως μελαγχολικά...

Από την πρώτη στιγμή ξεχώρισε σαν τη μύγα στο γάλα. Τέτοιος παίκτης δεν κυκλοφορεί στα ελληνικά γήπεδα.

Δεν είναι ορθό να ασχολούμαστε με διαφορές ανάμεσα σε άλλες ομάδες αλλά όταν προσπαθούν να υποβαθμίσουν την νοημοσύνη μας η αντίδραση έρχεται σχεδόν αντανακλαστικά.

Το «ΟΧΙ» του σωματείου μας είναι διαρκές και αδιάλειπτο από την ημέρα της ίδρυσής του

Η ιδιοσυγκρασία μας ως μεσογειακού λαού, μας θέλει να αποδίδουμε όταν κανένας δεν μας προσέχει ιδιαίτερα, όταν τα φώτα είναι μισοσβηστά.

Δεν αρκεί μόνο η διοίκηση, πρέπει και μεις οι ίδιοι να προστατεύουμε την ομάδα για να μην πληρώνει συνεχώς ενέργειες ολίγων ανθρώπων...

Για να αξιοποιήσεις έναν ηγέτη, θα πρέπει να τον αφήσεις ελεύθερο να δράσει με τα δικά του κριτήρια

Ο κόσμος σε λάτρεψε και θα συνεχίσει να σε λατρεύει γιατί έδωσες νόημα και περιεχόμενο στο διαχρονικό σύνθημα «ο Π.Α.Ο.Κ. πάνω απ΄όλα».

Πολλές φορές μπαίνει το γκολ και με το που καταλαγιάζει το αυθόρμητο πανηγυρικό χοροπήδημα η πιο κοινή ερώτηση είναι: …«ρε συ, ποιος το έβαλε;».