Μια ματιά στο παιχνίδι στα Νέα Λιόσια
Καταπληκτική νίκη, ομολογώ ότι αν και δεν είχα δεί καθόλου την ΑΕΚ φέτος, δεν την περίμενα!
Καταπληκτική νίκη, ομολογώ ότι αν και δεν είχα δεί καθόλου την ΑΕΚ φέτος, δεν την περίμενα!
Δεν υπάρχουν πολλά λόγια, εγώ με το που είδα το deflection στη ρακέτα σηκώθηκα και πανηγύρισα. Κι όμως...
Στο παρκέ είμαστε σαφέστατα μια καλύτερη ομάδα. Το δείχνει η πορεία μας στο Πρωτάθλημα, δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ των δύο.
Ήρθε και αυτή η ήττα. Δεύτερη εντός μετά την παράταση με Προμηθέα στο κύπελλο. Δεύτερη στο πρωτάθλημα μετά το alley oop buzzer beater από τη Λάρισα πάλι στο μηδέν. Κανείς Θεός δε μας λυπάται.
Μία πόλη, μία ομάδα, μια ιστορία. Λαυριάρα Λαυριάρα είσαι η καλύτερη στην Ελλάδα ομαδάρα (λέει ο ύμνος). Ρε τι ζούμε ρε;
Είναι αναπόφευκτη η σύγκριση. Στο πρώτο ματς της χρονιάς στο Ιβανώφειο ο ΠΑΟΚ έχασε σχεδόν περπατητά από τον Ηρακλή του Βαγγέλη Ζιάγκου (88-50 ranking).
Στην ταινία του Σταύρου Τσιώλη υπάρχει μια σκηνή που ενδεχομένως κάποιοι δεν έχουνε προσέξει:
Σε ένα βράδυ που ο Curry Steph βάζει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού 62 πόντους μόνος του, ξεπερνώντας τους 60 των Dillard-McCollum combined, εμείς βάζουμε μόλις 5 περισσότερους (όλη η ομάδα!), περιμένοντας τι;
Πικρόγλυκο το χτεσινό ποτήρι της νίκης. Ένα αποτέλεσμα άκρως απαραίτητο για τη δύσκολη συνέχεια, μια μεγάλη επικράτηση επί ενός άξιου αντιπάλου.
Ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο ο οπαδός του ΠΑΟΚ είναι χαζός, ουγκ, αμπάσχετος, και ευνοούμενος.
Από 64 μέσο όρο πήγανε στους 93, από 31% τρίποντα στο 52 βάζοντας 5 παραπάνω από το μ.ο. τους ( ο Webb με καριέρα γύρω στο 33 χτες σούταρε 8 τρίποντα με 75%), από 62.5% βολές στο 86 πράγμα που δείχνει και πόσο ΑΝΕΤΗ ήταν η χτεσινή Λάρισα μέσα στην έδρα του μεγάλου ΠΑΟΚ.